ทำอย่างไรจะเป็นจป.มืออาชีพ..? ตอนที่ 2
เผยแพร่เมื่อ: 13/11/2563....,
เขียนโดย คุณรุจน์ เฉลยไตร
CEO บริษัท เพอร์เฟคเซฟตี้เทรนนิ่งแอนด์คอนซัลติ้ง จำกัด
รองประธานชมรมจป.พระนคร
เรื่อง ทำอย่างไรจะเป็นจป.มืออาชีพ..? ตอนที่ 2
จาก EP.6 (ตอนที่ 1) ผมได้กล่าวถึง “หัวใจจป.” ว่าจะต้องใช้ “3ส.1น.” ไปแล้วนั้น มา EP. นี้ ผมมีประสบการณ์มาเล่าเรื่องของการใช้ ส.แรกกันนะครับคือ “สอดรู้สอดเห็น” ให้เพื่อนๆได้อ่าน ซึ่งอาจจะนำไปปรับใช้เพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อไปก็ได้นะครับ
“คนงานมีเรื่องอะไรกันวะ มานพ..!” ผมถามคุณมานพ ซึ่งเป็น จป.วิชาชีพ ที่รับเข้ามาใหม่ยังไม่ถึงปี ในขณะที่เราเดินผ่านคนงานประมาณ 10 คน กำลังมุงดูกองทรายหน้าโครงการก่อสร้าง ในเช้าวันหนึ่ง
“ไม่รู้ครับพี่” พร้อมกับเดินนำหน้าผมเข้าสำนักงานไป โดยที่ไม่สนใจคนงานที่ยืนจับกลุ่มคุยกันทั้งๆที่พื้นที่ดังกล่าวเป็นพื้นที่ผมให้คุณมานพเป็นผู้รับผิดชอบ
“พี่รุจน์! พี่รู้ไหมว่าเมื่อคืนมีคนงานตกนั่งร้านในพื้นที่ ที่พี่มานพรับผิดชอบ แต่ไม่มีไม่ตายแค่ บาดเจ็บพอสมควรครับ” เจ้าไข่ จป.วิชาชีพ ลูกน้องคนสนิทของผม อีกคนหนึ่งซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบพื้นที่ถัดไปจาก คุณมานพมาพูดด้วยเสียงค่อนข้างดัง..แต่คุณมานพ ก็ไม่ได้สนใจอะไร..ยังก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ต่อไป
“เอ็งรู้ได้ไงวะ..?” ผมถามด้วยความสงสัยสุดขีด
“เมื่อกี้ผมเดินผ่าน มาทางพื้นที่ที่พี่มานพรับผิดชอบอยู่เห็นคนงาน จับกลุ่มคุยกัน เลยเข้าไปคุยด้วย พอผมเข้าไป พวกเขาก็เปลี่ยนเรื่องคุยกันทันที แต่ผมเห็นมีรอยเลือดตกอยู่ ก็มีอุบัติเกิดขึ้นแน่นอน ..เลยใช่หลักในการสอบสวนอุบัติเหตุ คือ 5W1Hตามหลักที่พี่สอนผมสักถามเลยรู้ว่าเมื่อคืนน้าสมนึกตกนั่งร้าน เพราะขึ้นไปเชื่อมงานแล้วไม่คาดเข็มขัดนิรภัย”
WHO = ใครได้รับบาดเจ็บ
WHERE = เกิดขึ้นที่ไหน
WHEN = เกิดขึ้นเมื่อไร
WHY = ทำไหมถึงเกิด
WHAT = อะไรเกิดขึ้น
HOW = จะสามารถป้องกันไม่ให้เกิดอีกได้อย่างไร
เจ้าไข่ ตอบอย่างชัดเจนและส่งมือถือให้ดูรูปสถานที่เกิดเหตุให้ผมดู
“ดีมากน้องไข่” ผมชมด้วยความชื่นชมในการสอดรู้สอดเห็นของมัน ทำให้รู้ว่ามีการเกิดอุบัติเมื่อคืนแต่ไม่มีใครรายงาน
“พี่รุจน์!” เจ้าไข่เรียกชื่อผมอีกครั้งขณะผมกำลังดูรูปที่เขาถ่ายมาให้ดู
“ว่าอย่างไร” ผมตอบโดยยังไม่เงยหน้ามองเขา
“ไอ้ชาติกับเมียมันทะเลาะกันเมื่อคืน มันเถียงกันเรื่องไก่กับไข่ ใครเกิดก่อนกัน ครับพี่”
“โบ๊ะ...!!” ผมตบกะบาล มันค่อนข้างแรง ในฐานะทีสนิทกันมาก
“ไข่! เรื่องการสอดรู้ สอดเห็น ถ้าเรานำมาใช้กับงานมันก็มีประโยชน์ แต่ในทางกับกันเรานำไปใช้ในสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ อาจให้โทษกับตัวเราด้วยซ้ำไป ...ดังนั้นจึงต้องเลือกสอดรู้สอดเห็น ในสิ่งที่ควรทำ” ผมอธิบายเรื่องหลักการสอดรู้สอดเห็น ให้เจ้าไข่ ด้วยข้อความสั้นๆและน่าจะได้ใจความที่สุด...
***เหตุการณ์นี้ผ่านไปหลายปี ปัจจุบัน เจ้าไข่ ตอนนี้เป็น Safety Manager ของบริษัทก่อสร้างยักษ์ของเมืองไทยบริษัทแห่งหนึ่ง ส่วนคุณมานพ..หันหลังให้กับอาชีพจป.กลับบ้านที่อยู่ทางภาคเหนือประกอบอาชีพทำสวนผลไม้ ***
